Ben dönüşüme girdikten sonra yoluma değil yolumda biri çıktı. Elimi tuttu. Sınırsız tutku ile sabırla sevgiye dönüşmesini bekleyeceğini söyledi. İkimiz de bir şeyleri unutmuş gibiydik. Bazı şeyleri tatmamış gibi. Karnı tok bedenlerin ruhları aç karakterleriydik. Zamana bırakmak gibi bir davamız yok. Zamanla akmak bizim davamız. Bu kez ne kurban ne avcıyız. Yoldaki iki yabancıyız. Her molada biraz daha birbirine aşina, biraz daha yakın iki haz parçasıyız. Sorguları değil ama soruları olan. Bir aynanın iki ayrı tarafıyız. Birimiz cam, diğerimiz gümüş. Cam kırılırsa gümüş kesilir, gümüş dökülürse ayna cama geri evrilir. Yansımayı sürdürmek için birbirlerine tutunmaları gerekir.
Birbirinize tutunun.. sımsıkı ama boğmadan, alışın ama bağımlı olmadan.
Bazıları için insanlara güvenmek zordur, bazıları içinse su içmek kadar kolay.. her ne kadar sonrasında üzerine su içmek zorunda kalsa da. Sanırım bu biraz yaradılış ile alakalı. Yeryüzünün her tür canlıya ihtiyacı var. Nasıl ki ormanlarda aslanından tut sırtlanına, lemurundan tut da yılanına kadar omurgasız sürüngenler varsa, şehirlerde de durum buna benzer. Orman kanunlarına göre bu canlıların hepsinin bir görevi var. Tek tek bunları saymaya lüzum yok sanırım.
Gelelim şehir kanunlarına. Okul hayatından, iş hayatına kadar kazananlar genelde iyi eğitimli, iyi öğrenimli bireylerdir. Hadi bunlara aslanlar diyelim. Tıpkı orman kanunlarında olduğu gibi bu tipler şehirde de bireysel takılırlar. Belli bir yada bir kaç gurubun lideridirler, onların yapacağı programlara icabet edilir, söyledikleri, giydikleri genelde onaylanır vs vs. Sayıca ortalamanın altındadırlar. Yine tıpkı ormanda olduğu gibi bunların yakınlarında da ülke standartlarında öğrenim görmüş, fakat en önemlisi zayıf ahlaki bir eğitimden geçmiş bireyler bulunur. Bunlarıda sırtlanlar ve yılanlar olarak isimlendirelim. Sayıca fazla olsalar da doğada olduğu gibi korkaktırlar ve genelde sürü halinde gezerler. Lider kişinin iş yaşamında arkasını toplarken bir yandan da açığını kollarlar, yapılan en ufak basit hatada yardımcı olmak yerine, yapılan hatayı sağa sola yayarak ayaklı gazete vazifesi görürler. Lider kişinin sosyal ortamlarını sömürerek sosyal bir hayat kurar ve bunu kendi başarısı olarak görür. Her yeni tanıştığı kaliteli insan onun için sosyal bir mastürbatördür. Böylece bir türlü özümseyemediği alt kültürünü kamufle ettiğini düşünür ve kendisini lider kişinin kültüründen biri olarak hisseder. Yılanlar (omurgasız sürüngenler) her ortama uyum sağlama konusunda sırtlanlara göre çok daha yeteneklidirler bilirsiniz. İşte şehir hayatında da durum bundan farksız. Lider kişiye göre, ortama göre renk hatta şekil değiştirir. Vallahi ya. Bir keresinde çalıştığı iş yerindeki liderin en sevdiği renk yeşil diye saçına yeşil postiş takıp (postişi doğru mu yazdım bilemiyorum kızlar kusura bakmayın), yeşil lens takan gördüm ya. O da kendini sırtlan gibi suni yöntemlerle tatmin eder durur. Ta ki lider kişi (aslan) onları ayırt edebilecek kadar yükselene kadar. Malumunuz, yüksekteyseniz daha geniş bir alan görünür. İşte lider için bir avantaj daha. Artık sırtlanı, yılanı ve lemuru birbirinden daha iyi ayırt eder. Ve artık adaletin yerini eşitlik ilkesi alır.
Kimse bunlardan biri olmak zorunda değil. Bu sadece basit bir yazı. İsteyen komodo ejderi olur, isteyen karınca yada ceylan. Lemuru neden tarif etmedin diyenler olursa diye buyurun:
Hemen ön yargılı olmayın. İyilikleri kendimize saklamak yerine tüm dünyaya yayılmasını sağlamak için anlatmak, hatta izletmek te gerekir bazen. Bu onlardan biri. Sadece 3 dk ayırın. Mutlu günler.