Şu yüksek ökçelerin çıkardığı ses!
Kulakta yarattığı titreşimlerin
beyinde evrim geçirip
kor arzulara dönüşmesi…
İnkar edenin gözü çıksın
ya da astronot kıyafeti olmadan uzay boşluğunda kalsın.
Pis yalancı! O sadece ses değil, bir ritm aynı zamanda.
Bazen kalbin bazen hayatın bazen düşlerin,
bazen de müziğin ritmi olur. Ritm demişken o ses ne yine!
Yine bir yüksek ökçe yaklaşıyor. Adım adım..
Sonra biranda uzaklaşıyor bazen.
Uzaklaşan o tak tak sesleri olsun,
zihnimde pat diye bıraktığı tad tad düşünceleri var.
Onlar yeter.O ritm dişidir,
hikayesi olan biridir,
belki mutlu belki üzgün ama tanrının işidir,
belki bir annedir, belki bir aşüfte,
belki de hepsinden azar azar yüklenmiş olan yüce birşeydir.
Tek düze değilim diyor baksana,
gittikçe yükseliyor tabandan topuğa,
oradan da arşın arşın soluğuna, aklına karışıyor.
Karmakarışık ediyor bazen işleri, yargılıyor kimileri,
sabredemiyorlar doğanın ritüellerine, yeniliyorlar en eski rivayetlere.
İşte bunlar bir karanlık zihnin dişleri,
etine değilse de beynine geçiriyor en sivrilerini…
izin vermeseydin bana ne. Sonra hep sosyolojik bahaneler.
Yok kültürden dolayı şöyle anladık, böyle davrandık, böö diye baktık.
Robot musun sen? Son kullanma tarihin, mekanik bir yüreğin,
yağlanmış vıcık vıcık bir beynin mi var?
Kimbilir başka yerlerinde neler var!
Yoksa yok mu demeliydim?
O insan ziyanlarına. İnadına yüksek ökçeler, inadına dişilik,
inadına inat, inatla feminenlik.
Maskulenliği ebedi kılan feminenliktir,
tam alnının ortasından vurup vurup, yüzlerce, binlerce kez hayat veren.
Bazen bir anne, bazen bir aşüfte bazen …
bir dakika! içeride bir yüksek ökçe sesi var!